Ik las bij iemand een stokje. Een muziekstokje, altijd fascinerend. Het stokje vroeg : welk muziekalbum haalt bij u de melancholie zo naar boven ?
Ik doe niet mee met het stokjesdings, maar ik wist het wel meteen voor mezelf, het antwoord op die vraag. Dat is "August & Everything after" van The Counting Crows. Dat album gooit me meteen 15-20 jaar terug in de tijd ... een puber die zich vanalles afvraagt, maar nog bitter weinig antwoorden heeft. Het is niet gelinkt aan specifieke gebeurtenissen, maar ik draaide het album grijs. En dit nummer "Raining in Baltimore", dat zorgde er altijd voor dat ik even alleen wou zijn. Op mijn rug op mijn bed, of op de grond. Rauw meebrullen, geen idee waarom. Helemaal waar het in de pubertijd om draait :-)
Zoveel jaren later ... blijkt dat een mens nooit echt zeker weet waar het allemaal om gaat. Maar dat hoeft niet altijd. Gewoon nog eens lekker rauw meebrullen !
Jaja! Dat is hét melancholische album, nog steeds!
BeantwoordenVerwijderen