Daar wil ik graag eens gaan wandelen.
Ik heb al vele plekjes van Frankrijk gezien, stak al eens een grote Oceaan over (jammer genoeg nog maar één keertje) en ging links en rechts in Europa kijken. Maar de sfeer van Italië vind ik voorlopig onovertroffen . Misschien omdat ik er als kind al was. Mijn papa spreekt Italiaans (geleerd, niet zijn moedertaal) en heeft er ondertussen goeie vrienden, echte Italianen, die een zalige wijnboerderij hebben, boven op een Toscaanse berg. Daar ben ik al verschillende keren geweest en man man, dat is daar zàlig. Ze verhuren er drie kleine gastenverblijven, achter hun eigen huis, tussen de wijnranken, geen Belg (of Hollander) te bespeuren. Een goed boek, een lekker glas wijn, een duikje in het zwembad. En dan af en toe eens van de berg af komen om in Siena, Firenze, San Gimignano te gaan wandelen ... verdikke, ik wil mijn koffer pakken ...
Maar er zijn nog vele stukjes Italië die ik wil zien. Waaronder dus Cinqueterre, een stukje Werelderfgoed, langs de Ligurische kust. Iets voor op mijn to-see-lijstje. In afwachting van nieuwe zomers, droom ik hier thuis wel een beetje weg bij de peecee ...
Moose is er ooit geweest en zegt dat hij mij daarnaartoe wil nemen. Na deze foto's heb ik daar precies wel goesting voor.
BeantwoordenVerwijderenAls ik je foto's zie, zou ik ook meteen m'n koffers pakken. Al lijkt het me beter dat ik wacht tot de zomer.
BeantwoordenVerwijderenCinqueterre is echt fantastisch. Maar ga er wel heen in het vóór of naseizoen, 's zomers kun je er over de hoofden lopen. San Gimignano, Siena, Firenze, kun je ook beter mijden in de zomer, als je niet zo van kuddes Hollanders houdt. Ooit woonde ik bij Monteriggioni... tussen de wijnranken. ;-)
BeantwoordenVerwijderen